YAZDIKLARIM

Kütükler tutuşur Yüreğim çatırdar Akıp gider koca su Gelmez o günler

Ne söylesem boş Yorgun akşamlar Dipsiz uçurumlar Bize kalan acılar

Uzak durma Yanımda kal Soldu fotoğraflar Düştü portakal

Bilsen İçimden neler kopar Gençliğimdeki rüzgar Hışırtısında kaçar

Nereye baksam güz Seslenmez sensiz Bir de yağmur Yağar sessiz

Ömür dediğin ne ki Güvenme o da biter Karanlığında Mırıldanır gider

Şimdi nerede? O kırmızı nar O gülüşünde Koca çınar

O yapraklar Tek tek düşer Savrulur gün Gölgesine küser

Geçmişini solur Sırrı dökük aynalar Kış günü sevincim Saçaklardan sarkar

Gitmedim kaç yıldır Orada anılarım var Baharım yazım ve güzüm Bir de kışım uğuldar

Nereye baksam Her şey keder Ömür kısa Geçti gider

Ne kaldı? Mektuplarımdan İlk şiirimden Ve sesimden

Bir köşede Bazen unutur insan Bir de solur resim Kalır perişan

Bu güneş Bu dalgın akşamlar Boğulduğum güz Beni saklar

Çıkrığına küsen masır Bende akşamı sarar Bu acımasız dünya Bilmez gönül hatır

Islaklığında kum Şaşkın şaşkın bakar Kıyısında deniz Tuzuna çarpar

Her şey bitince Dağılır anım Boşalır avlum Konur bavulum

Yazdıklarım atılmasın Belki okur torunlarım Orada sarkar gülüşüm Kalır yarım

Hasan OKURSOY