REŞAT BEY

içimde bir yangın Söndür söndürebilirsen Dilim tuza değdikçe Kandır kandırabilirsen

Çiçeği koparma Güneşe bakıp dursun Hevesinde uyusun Meyvesinde koksun

Bakma öyle Üşür bir yanım Ne kadar söylesem Gelmez uzaklarım

Arkamda Geçmiş günler Kapı gıcırtısında Uzakları bekler

Bahardan sonra Yaz seker Dalında zerdali Kokusunda gezer

Uzaklara cırlar Ağustos böceği Kalan ömrüne kaçar Güze kabuğu bakar

Yalana sarılma Duvar çöker Sallanır zerdali Sonunda yere düşer

Uzandığın gölge Yavaş yavaş kaçar Yağan yağmur Selinde coşar

Her gün Devrilir ikindi Akşam olur Gece başlar

Bir türkü Neler saklar? Uzar akşamlar Tüner kuşlar

Dal ucunda Kalmadı o günler Ne kadar söylesen Bitti türküler

Batan güneşi Gördün mü sen? Yoldun mu? Göy ekinden

Uçurtmadan Göğe baktın mı sen? Çocuk gibi ağladın mı? Kopan ipinden

Geciktim deme Erken kalk deniz ol Uğuldasın dalgalar Hep çocuk kal

Tebeşiri al Kara tahtadan Bir çizgi fırlat Karanlığı yırt at

Arkanda Solusun anılar Gecende Kavrulsun acılar

Unutma Bazen gelir çapar Dal ucunda taşar Gün pençesinde kopar

Saklansa da Portakal çiçeği Reşat beyde Başka kokar

Hasan OKURSOY