MUSTAFA

Şiir de ağlar Mustafa Bazen dalından kopar Olur, param parça Mustafa O zaman aynalar kırılır Mustafa

Bazen karışır yüzler ve renkler Aklıma gelir tefek dürümüm Ağzım sulanır çocukluğum güler Oysa bir daha gelmez o günler

Eylülde her yanım üşür Yapraklar tek tek düşer Bilsen acır içim Her yer güze küser

Güne sinmiş Bir bulaş korkusu Kuytusuna saklanmış Uzaklarda seslenir kışı

Duy yaprağın acısını Şiir orada ağlar Mustafa Dinse de bu rüzgâr Yine başlar Mustafa

Sonunda kış gelir Mustafa Tutulmaz hüzünlüdür eli Hepimizi sarar Mustafa O yürek ürpertisi

Hasan OKURSOY