KIRIK NAR

Bu soğuk günde Geçmiş bir hançer Yıkıklar üstümde Uğuldar her yer

Kimse bilmez Bendeki yalnızlığı Şimdi karışır şaraba Ocağım köze döner

Şiir denizdir Pencereden göz kırpar Doğan güne özlemdir Kırık nardan bakar

Bir yanım sana koşar Bir yanım uzaklara kaçar Bazen savrulur içim dışım Bende kalan gölgemde uzar

Ne zaman görsem karamele Çocukluğum koşar O günler sesimde taşar Yağmur dağlardan aşar

Bazen Seni görünce İçim içime sığmaz Denizim taşar

Ark kıyısında nane Kokusunda şaşar Koca su akar Anılar koşar

Pişmanlığım Gökte bulutlanır Birden yağmur saçar Acım yollara taşar

Islığımda Akşam olur Karda buzda Avlum solur

İçimde bir yara Ara sıra sızlar Orada şiirim Solur kalır

Sonunda düşer yaprak Yüreğime batar pıtrak Bazen seslenir o günler Oralardan paytak paytak

Aynasında Akşam akşam Küser yaşım Kaçar bakışım

Bir yaprak gibi

Güze varmadan Gün günü kurutur Yağmur dünü unutur

Boşuna uğraşma

Bende kalan soluk Bu son yorgunluk Kırık nar ve yalnızlık

Hasan OKURSOY