KAR HELVASI

Çocukluğumuzda Mezardaki çaput ağacı Bizi acılarımızda toplardı Bir baş soğan Sacta pişmiş çörek Tuzunda tatlanırdı

Neler unuttuk? Orada nelerimiz kaldı? Bir konuşsa akşamüstü Bir yanımız kanar Bir yanımız korkar Bağladığımız çaputtan Acımız sarkar

Güzeldi yaşadıklarımız Çocukluğumuzda Serindi gölgemiz Sokaklarımızda Esip gürlerdi çocukluğumuz Her gün bir arada

Ne arayan ne soran var Karanlıkta kaldı anılar Esen bir rüzgarda Savrulur o günler

O ıssız virane sokaklarda Bırak kalsın neşemiz Çığlık atsın kırlangıç Baharda açsın çiçeğimiz

Yayılsın kokusunda güneş Çamlıkta akasyamız

Getirmese kimse Halkalı şeker karamela Ağlamaz çocukluğumuz Tutuşur durur orada Bekler sevincimiz

Ne güzel olur Çocuk kalsak hepimiz Çiçek çiçek açsak Olmasa savaşlarımız Oyunlarımızda Bitmese sevincimiz

Koca su aksa Yine şırıl şırıl Hiç batmasa gün Oynasak gürül gürül

Yağsa kar Kaşıklasak kar helvası Uzatıp dursak güne Ağlamaz çocukluğumuz

Hasan OKURSOY