GÜNLÜĞÜM;

19 Şubat 2002 Salı; Hüseyin; hemşehrimiz, arkadaşımız, emekli asker, hukukçu. Sonunda ölüm her şeyi noktaladı. Dün Hüseyin’i toprağa verdik. O yoksul kasabamızda belki okumaktan başka çaremiz yoktu. En kısa yol bir yatılı okuldu. Hepimiz farklı okullarda okuyup bir mesleğe sahip olunca, bayram günleri bizleri buluştururdu. Belki o bayram günlerinde, belki o yakışıklığında. Kestane rengindeki saçlarının güzelliğinde fark etmemek mümkün değildi Hüseyini. Bizden birkaç yaş küçüktü. Bu yüzden birlikteliğimiz o kadar çok olmazdı. Nihat’tan onun bilgilerini alırdım. Hüseyin, astsubaylıktan, subaylığa geçip binbaşı olarak ordudan emekli oldu. Hukuk Fakültesini de bitirdi, avukat olarak İzmir’de çalışmaya başladı. Bir gün Zeki'nin bürosunda karşılaştık. Fikirleri gençti, girişkendi, sosyaldi. Okuyan ve kültürlü bir asker olarak onu tanıdım, arkadaşlarıma da o kültürünü ve aydınlığını aktardım. Sonra o bitmek bilmez Bekilli anıları. O da dolu doluydu, çocukluğumuzdan ve yoksulluğumuzdan dem vurduk. Hüseyin’in içki ile çok yakın arkadaşlığını gözlemledim. Zaten zaman içinde bu içki Hüseyin’i çökertti. Hatta açtığı hukuk bürosunun bu güzelliği de uzun sürmedi. Bir akşam büroyu kapattığını öğrendim. Hüseyin içkiyi hiç bırakmadı, o meredi daha çok sevdi. Hüseyin’in genç fikrini, okumasını, gerçekçi ve sevecenliğini içki ile olan yakınlığı gölgeledi. Herkesle dost, dedikodusu olmayan, paylaşmayı seven bir arkadaşımızdı. Tek kötü yanı o meretle yakın arkadaşlığı idi. Şimdi ona meret dediğimi duysa bana söylemediğini bırakmazdı. Bir akşam o sevdiği içki ile olsa gerek bulamaç olup bizden ayrıldı. Güle güle Hüseyin seni hep arayacağız.

Bütün kuşlar sizin olsun Sizin olsun topladığınız mantarlar Baharın fışkırmasa da dallarım Tüm fideler, ah o çiçekler sizin olsun Artık bensiz anlatın Sizin olsun O Bekilli’nin bağ yarenlikleri Sizin olsun İbici çukur, zıntı, asar ardı Döşeme yolu Ayrıldık işte bu akşam Gönül verdiklerim oldu Dertlerim depreşince Arkadaşım bu meret oldu Bilirim siz de istemezdiniz Ah o yalnızlıklarımda O sevenim dostumdu

Hasan OKURSOY

Not; Arkadaşımı rahmet ve özlemle anıyorum. Bugün onu anımsadım. Huzur içinde uyusun. Resim, Nihat Özdemir arkadaşımızdan alınmıştır.