GÜNLÜĞÜM;

GÜNLÜĞÜM;

6 Aralık 2007 Perşembe;

Annem kalça kırığından ameliyat oldu. Bu ameliyat esnasında hastalarla görüşmelerim ile sağlık konusunda düşündüklerimi günlüğüme de almak istedim.

Behçet Beyin, oğlu Nazımı çok sevmesi, damadının güvercinlere ilgisi, çocuklarına anne ve baba oluşu benim dikkatimi çekti ve bu nedenle aşağıdaki notları aldım.

Behçet Bey bir işçi, bir motosikletin çarpması sonucu, devlet hastanesinin ortopedi servisinde tedavi görmekte iken tanıştım. Samimi ve can insan, başından o kadar kötü olaylar geçmesine rağmen yüzündeki gülümsemeyi hiç eksik etmemiş.

Oğlu Nazıma hem annelik, hem de babalık yapmış, oğlu Nazım böyle söylüyor. Zaten Behçet Bey de oğluna çok güveniyor. “O geldi mi? Beni almadan gitmez. Tedavimin sonucunu bekler” diyor. Oğlu Nazım İmam Hatip Okulunu bitirmiş, hapishanede gardiyan, tertemiz, hareketlerinde ölçülü, oğluna babasının ismini vermiş. Baba ile oğlu arasındaki sevgi anlatılır gibi değil. Onları tertemiz ve içten buldum. Behçet Bey eşinden çocuklar küçük iken boşanmış, ikinci kızının evlenmek istediği genci beğenmemiş, genç bu nedenle Behçet beyi silahla yaralamış ve kendisi de intihar etmiş, şimdi iki kızı ve damadından memnun. Kızlar da ikiz, damatlar da ikiz miş. Damat güvercinleri çok seviyor. Güvercinlerin resimlerini bana cep telefonunda gösterdi.

Fakat diyor, Behçet Bey, “Bana motosiklet ile çarpan genç bir geçmiş olsun demedi, bu ağrıma gitti. İnsanlarla ilişkilerimde açamayacağım kapı yoktur, oğlumun işe alınmasında da Belediye Başkanına ve partili arkadaşlarıma çok gittim ve sonunda başardım” diye sözlerini bitirdi.

Necat Bey Endüstri Meslek Lisesi çıkışlı, yakışıklı, güleç yüzlü, hemen hemen servisteki tüm yatan hastalarla arkadaşlık kurmuş. Onunla konuşmaya başladığınızda kanınız ona hemen kaynıyor. Onu seviyorsunuz. Onun öyküsü ise başka.

İki ayağının üzerinden kamyon geçmiş, trafik 8/8 tüm suçu kamyon şoförüne vermiş. Olayları anlatırken, “Bu kaza benim yaşamımda milat oldu, kız arkadaşım sakat kalacağımı ve ayağımın kesileceğini öğrendiğinde, beni terk etti. Üniversite hastanesinde üç ay yattım. Bir sonuç alamadım. Fakat bir gün bu derdimi bilen Elazığlılar Derneği Başkanı, bu hastanenin şefine beni yönlendirdi, kimsenin düşünmediğini aslan bey düşündü. Beni kurtardı” diye sözlerini sevinçle tamamladı. Devam ederek “kazayı yapan şoför bana bir geçmiş olsun demedi, bu çok gücüme gitti, ben de avukatıma, onun iliğini sömür diye söyledim. Ölümlerden döndüm, insan bir geçmiş olsun diye gelmez mi? haksız mıyım abi” diye söylenip durdu.

Şehriban Hanım, annemin karşısında yatan bir hasta, çok seveni var, hatta kızlarından izin alarak, komşusu bir bayan da refakatçi olarak yanında kaldı. Onları kutladım. Hastaneden taburcu olup gittikten sonra ertesi gün, telefonla annemin ameliyat sonucunu da öğrendiler. Bizi mutlu ettiler.

Hasan OKURSOY