BİR YAZDAN KALANLAR
- 2 Kas 2022
- 1 dakikada okunur
Yaz deyip geçme
Güneşin doğuşundan
Batışına kadar
Bir gülüşü vardır
Sesleri kalır bizde
Unutulmaz
Yıllar geçse de
Damla damla
Nakşından sızar
Yanımızda konuşur
Güneşi gölgesi
Unutulmaz anılar
Bir nehirdir Akar akar
Geçer gider onlar
Açık kalmış pencereden
Aralık bıraktığın kapıdan
Seslenir durur o günler
Bazen insanı boğar
İçinde bir yer kanar
İnsan anılarında
Üşür mü?
Şimdi üşüdüm ben
Ne zaman düşünsem
Oralarda kaldım
Islandım ben
Açık pencereler
Açık kapılar
Rüzgâr estikçe
Vurur durur
İnsan o günlere
Dalar gider
Uzaklarda kalsa da
O günler
Bazen göz eder
Uzaklaşır gider
Çocukluğum mu?
Doyamadım kaçtı benden
Artık kapatın
Açık kalmasın
Kapım pencerem
2
Yıllar mı
Bir rüzgâr gibi
Esip gitti
Çocukluğum
Gençliğim
Hepsi bitti
Şimdi suskunluğumdan
Bakar durur ihtiyarlığım
Ara sıra eser bir rüzgâr
Çarpar pencerem kapım
Bir uçurumun başında
Bekler çocukluğum
Solmuş bir çiçekten
Bir çığlık kopar
Karşı dalda
Kuşlar öter
Gülüşüne
Kim bakar?
Her insan
Çocukluğunu
Gülüşünden tutar
Onu unutmaz
Ardından koşar
Hasan OKURSOY
