BİR DE
- 1 Eki 2022
- 1 dakikada okunur
Güncelleme tarihi: 20 Eki 2022
Tam evden çıkarken bir şeyler söylerdin ekmek al çocukları unutma akşam onları bekletme hep gözlerinde kal derdin
bir de tam sokağa çıktığım vakit bir güneş dökülürdü yola seni düşünürdüm
bir de sizi evde göremesem bir yalnızlık dolardı odama onun resmini hiç çekemezdim
bir de ne çok anılarımız oldu ıslak saçların okumayı geç söken çocuklar yağmurun kiremitlerdeki sesi uzanan gecenin yorgunluğu dün gibi hep sakladık onu
bir de bir kahve içerdim seninle ben hiç istemesem de bir fala bakardın bazen ürperir fincanın dibini yıkardın sanki gelecek acıları böyle yıkayıp kovardın
bir de çocuklara bir bakışın vardı gülüşlerini kucaklardın hiç bitmedi bu evlenip gittiler o gülüşlerini hep yoklardın
bir de neler kaldı o 37 sokakta saçlarımız orda dökülüp ağardı şimdi diyorsun ki sat oraları anılar satılmaz ki…!
bir de durmadan dağılıyor pazar gidenler uzaktan el ediyor her şey kocamış o yüzüme değen saçlarım nerde? gençliğimiz kınında yitmiş sen yine zeytin yaprağını yak bir suda nazarlarımızı körelt bak torunlar geldi eskiyen yanlarımızı düzelt
Hasan OKURSOY
