BEKİR ÇOŞKUN

Bazen bir fırtına, bir şimşek insanı uzaklara götürür. Bir de insan kendini çabuk eskitir. Bir yerde kolay olur bu. Sığınır kalır dört köşeye, oyalanmaz bir şeyle. Her geçen gün unutulur, kendi bile bilmez, günler geçer gider öyle.

Bazı insanlar ise eskimez, her gün büyür. Güne sığmaz.

Bugün de öyle bir gün, gitti Bekir Çoşkun Bey, güne sığmazdı, her gün içimizde büyürdü. Bir insan gidişini bu kadar güzel mi anlatır. İşte anlatmış Bekir Çoşkun Bey.

Sözcü gazetesi üç yıldır kanser ile mücadele eden Bekir Çoşkun Beyin acısını geçen yıl 4 Ekim 1919 tarihinde yazdığı yazıyı vererek aktarmış.

Aslında bu yazısı ayrılıkları anlatır. Sonbahar hep böyledir, yapraklar tek tek düşer dalından, bir gazel toplanır her yerde, insanın içine bir hüzün dolar.

Ben de bugün bu yazının büyük bir bölümünü yazıma alıntı yaparak Bekir Çoşkun Beyi uğurlamak istedim. … “Bir boş salıncak, rüzgarla terasta sallanır… Ayrılık mevsimidir bu aylar… Yazlıkçılar döndüler… Kırlangıçlar Nil deltasına gitti…

Bu aylarda renk çiçekten ayrılır… Güneş kumdan… Menekşe kırmızıdan… Bahçeler çocuk seslerinden… Salkım asmadan… Yaprak dalından… Bir boş salıncak, rüzgarla terasta sallanır…

Ayrılık mevsimidir bu aylar… Her sene bu aylarda ben “ayrılık” yazımı yazarım… Her cümlenin sonuna noktalar, artı iki damla… Hüzün günleridir… Yaş gözden ayrılır…

Küçük köpek kaç gündür arkadaşı çocuğu arıyor kumsalda… Arada bir koşuyor kendi kendine… Koşunca arkadaşı gelecek sanıyor… Nereden bilsin… Bu mevsim ayrılık zamanıdır…

Dün gece ilk yağmur yağdı… Çatılarda tıkır tıkır… Küçük gölcükler oluştu sokakta… Kediler saçak altlarına sığındılar… Bu sonbahar yağmurları, sanki doğanın ayrılıklara ağlayışıdır…

Yaz aşklarında bu günlerde tenler ayrılır… Ne çok giden olur… Ne çok el sallanır bu mevsimde… O ne çok vedadır… Bu mevsimde ne çok “Beni unutma!..” vardır…

Ayrılık mevsimidir bu aylar… Aklında bir hüzzam şarkı… Bir de ayrılıkların sızısı kalır… “Bütün kuşlar vefasız, mevsim artık sonbahar…”(1)

Zaten; Bekir Çoşkun Bey yazının başında kendisi sanki bu günü görmüş. “Yıllar sonra bazı yazılarını okuduğunda, aslında kendi kaderini anlar yazar…” Diye yazmış.

Uğurlar olsun, huzur içinde uyusun Bekir Çoşkun Bey. Hepimizin başı sağ olsun.

Hasan OKURSOY 19 Ekim 2020 Yelki

Kaynak;

(1)- Bekir Çoşkun, Sözcü Gazetesi 4 Ekim 1919 tarihli “Bütün Kuşlar Vefasız” başlıklı

köşe yazısı.