BEKİLLİ YOL TÜRKÜLERİ

I Mendil yaygısından Yayılırdı bezdirme kokusu Duvar diplerine sessizlik çökerdi Hissetmezdi kimse II Susuzluğumuz Yırtılan sesimizde Pınar başında Hacıbekir kuyusunda O taş bilezikte Telaşımız sarkardı III Ocak tüt tükçe kurum bağlardı Kütükler çatırdayarak yanardı Suskun sokaklara Ne zaman yağsa kar Çocukluğumuz Çığlık atardı IV Duvar dibinde Sessizliğimiz yırtılırdı Kapımızda yıldızlar Çocukluğumuzla oynardı V Kemanı Gıygıycı kerim dayıda gördük Çarşıda bir kalaycı O günlere sığmazdık Çarşıda sesi taşardı VI Kırlangıçlar pike yaparken Çocukluğumuz takla atardı Yazları gelmezdi bir leylek Tozlu yollara sesimiz düşerdi VII Tıslardı Hacımamutların faun Kıhçıların çommer Alaların iki fiat Geceleri ışıl ışıl parlardı Diğerlerine inat Ve Hızla geçen bir tren Gencelli yokuşunda Solurdu Kara vagonların içi Yollara küserdi Ne zaman bir kara vagon görsek Gözlerimiz dalgın dalgın bakardı VIII Dışarıda kar Kara lastikte delik vardı Defterlerimiz yanardı Ceplerimiz duman olurdu IX Bizi çağırmadı deniz Bir römorkun üstünden Savrulduk ilk kez Dalgalarına koştuk Okşadık sessiz X Kimler geçti bu yoldan Ne türküler tutturdu Ay aydınlığına bakarken Değirmen yolundan Döşemeden kızıl bayırdan Yolda unuttuklarımız Güldü biz geçerken XI İçimizde beklerdi Sessizliğimiz Gölgesinde dururdu Söyleyeceklerimiz Sabah gözlerini ovardı Puslanırdı günümüz Dallarımız sallanırdı Dökülürdü yapraklarımız Çaltıya takılırdı O susuzluğumuz XII Köpek uluması Baykuş ötmesi Hayra yorulmazdı Hele bacalarda öttükçe İnsan ürperirdi Sokaklar kalırdı sessiz

Sabah zor olurdu Yorgun başlardı gün Siyah-beyaz resimler Yola düşerdi

Bekilli’de Yollar çamurdu Bir zamanlar Kışın saçak altları buzdu

O günlerimizden Acılarımız solurdu Rüzgar kokardı her yanımız Sümüklüye çıkardı adımız XIII Çalıkla yakası Gannörü Çocukluğumuzun geçtiği yerdi Bir de bağ bozumu Pekmez kaynatma günleri Kahkahalarımız da bize kalırdı

En güzel anılarımız Akşam kızıllığına sızardı Hatırladıkça ısındığımız O kazan altındaki köz Ve çocukluğumuz Ne güzeldi XIV Şimdi neredeyiz? Kayıp olan bir bilyede Belki bir mazıda O günleri Arar dururuz

Hasan OKURSOY 6 Ekim 2008 Yelki