OKURSOY EDEBİYAT VE SANAT DERGİSİ

Gökte bir bulut olsam Yağmur gibi yağıp dursam Kimsesiz gönlü kırıklara Yeni yılda umut dağıtsam Hey gidi günler hey… Yıllar geçti aradan...

Çanakkale’yi kara bulutlar kaplayınca seferberlik gelip kapalı kağıtlar açılınca yurdun dört yanından gelmiş yiğitler korkusuzca ne...

Paşam içimizde acın 29 yıl önce okulumuzda kalmış bir anın ve unutulmamış adın toprak bu akşam sizi saracak fakat içimizde ilkelerin hep...

Yılların arkasından akşam akşam çocukluğumdu konuşan bir masada arkadaşları ve gökhan bana çocukluk ve gençlik anılarımı hatırlatan şu...

içimde bir yangın Söndür söndürebilirsen Dilim tuza değdikçe Kandır kandırabilirsen Çiçeği koparma Güneşe bakıp dursun Hevesinde uyusun...

Ömrümün Yirmi üç yılı Geçti o yollarda Her sabah Güneşi karşıladım Akşamı uğurladım Ne kadar gitsem Bitmedi uzaklarım Kırıldı cam...

Yırtılıp dursa da günün Güne not düş her gün Belki bulunur okunur Yazdıkların bir gün O çocukluğundan O okul günlerinden Yırtığından...

Sıkılırsa canın Yola çık uzun uzun yürü Güzel düşün dostu ol bilginin Sağlıkta doktoru ol kendi kendinin Sevgiyi kuytuda bekletip...

Çocuk ilerde anlarsın Her canlının sonu vardır Tezgâhta mekik olamazsın Sonunda soluk soluğa kalırsın Her anın bir şarkıda adı vardır Her...

Aşk bahar gibidir Bazen karşılık bulmaz Korunda tüter durur O zaman dayanılmaz Bazen de söylenmez Acısı bağ bozumudur Kimseyi dinlemez...

Gölgesinde kim kaldı? Anılarımızı ısıtacak Korunu üfürecek Mektup yazacak İşte geldi güz Üşüdük hepimiz O günler bitti Söndü güneşimiz...

Ara sıra düşünün Diken içinde çiçeği Kar altında buğdayı Karanlıkta şafağı Bir bilenden Bir bilmeyene ne kalır? Seslenin buralardan Belki...

Kütükler tutuşur Yüreğim çatırdar Akıp gider koca su Gelmez o günler Ne söylesem boş Yorgun akşamlar Dipsiz uçurumlar Bize kalan acılar...

Çocuk uykusu ağırdır Onları uyarmayın sakın Kuş uykusu bizdedir Bir tıpırtı yeterlidir Her şey gün gün eksilir Ne kadar ışıyıp dursa da...

Ne kadar kalabalık olsa da çarşı Yalnızlığımız kanar akşamları Gün gün sarkar durur acısı Uykumuz kaçar geceleri Kıyılarımızda Takıldım...

Çocukluğumuzda Mezardaki çaput ağacı Bizi acılarımızda toplardı Bir baş soğan Sacta pişmiş çörek Tuzunda tatlanırdı Neler unuttuk? Orada...

Çocukluğumun sesi kaldı o sokaklarda gannörü, çalıkla yakı ve yusufaların yıkığı çarşafa sererdik yazları her günü güneş olurduk kopmazdı...

Nasıl uçardı kuşlar? Neden geceleri öterdi baykuş? Hayra yormazdın Darasında saklanırdı kuruş Aşağı bağdan gelirken Akşama vururdu güneş...

Dilsiz akşamlarda Kimse kalmasın mahsur? Sonra çocuklar uzaklarda Yıkık yıkık konuşur Sen yine de ol iyimser Bazen unutulur uzaklar...

Güz yaprakları diyordun İşte geldi savrulur durur Bazen de eser poyraz Kış üşütür kavurur Buraları sakın sorma Çoktan soyundu ağaçlar...